Η πρώτη Βυζαντινή περίοδος διήρκεσε από το 324 μ.Χ. μέχρι το 826 μ.Χ.. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Κρήτη υπήρξε τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η οποία είχε πρωτεύουσά της την Κωνσταντινούπολη. Έγινε ξεχωριστή επαρχία της Αυτοκρατορίας και την κυβερνούσε ένας Βυζαντινός Στρατηγός. Ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε και εδραιώθηκε στο νησί.
Σημαντικό ρόλο στην εξάπλωσή του χριστιανισμού στο νησί είχε ο μαθητής του Αποστόλου Παύλου, ο Τίτος, πρώτος επίσκοπος Κρήτης, η δράση του οποίου συνέβαλε στην εδραίωση της νέας θρησκείας. Την περίοδο αυτή χτίστηκαν υπέροχες εκκλησίες, κυρίως Βασιλικές. Υπάρχουν ερείπια από 40 τουλάχιστον Βασιλικές αυτής της περιόδου. Οι πιο σημαντικές απ’ αυτές βρίσκονται στη Γόρτυνα, την Ίτανο, τη Χερσόνησο, τη Σούγια, το Πάνορμο, την Ελούντα και τη Μητρόπολη.
