ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΟ ΜΕΣΟΧΩΡΙΟ
Η ερειπωμένη Μονή βρίσκεται στη βόρεια πλευρά των Αστερουσίων στο δρόμο που οδηγεί προς τον Αχεντριά. Σύμφωνα με τις σωζόμενες μαρτυρίες, η Μονή υπήρχε από την εποχή της Ενετοκρατίας ενώ σε πηγή του 1848 αναφέρεται ως «ερημομοναστήριο». Ήταν μικρό, με λίγους μοναχούς που ασχολούνταν με την κτηνοτροφία. Τα ερείπιά του που σώζονται γύρω από το ναό, μόλις που διακρίνονται σήμερα, παρόλο που οι παλαιότεροι κάτοικοι της περιοχής θυμούνται εκτεταμένο συγκρότημα κτιρίων.
Η παράδοση μιλάει για συνεχείς λεηλασίες από τους Τούρκους, που όπως φαίνεται ήταν και ο λόγος που εγκαταλείφθηκε και καταστράφηκε ολοσχερώς η Μονή. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, «η θέση του σε μια περιοχή που προσφερόταν για τη φιλοξενία των χαΐνηδων και η γειτνίασή του με τα Τουρκοχώρια της εύφορης Μεσαράς αποτελούν στοιχεία που μας επιτρέπουν να υποθέσουμε ότι το μοναστήρι αυτό καταστράφηκε ολοκληρωτικά κατά την επανάσταση του 1821».
ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΣΟΥΤΣΟΥΡΑ
Ο πολύ προσεκτικός επισκέπτης του Τσούτσουρα, θα παρατηρήσει ανάμεσα σε σύγχρονα τουριστικά καταλύματα τα ερείπια των κελιών παλιάς Μονής που σώζονται πολύ κοντά στη θάλασσα και σε αρκετή απόσταση από το Ναό της Παναγίας.
Η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας, λόγω της εκτεταμένης δόμησης, γύρω από το ναό της Παναγίας δεν υπάρχει πια τίποτα που να θυμίζει παλιό μοναστήρι ή ερημητήριο. Σύμφωνα με την έκταση που καταλαμβάνουν τα ερείπια, κρίνεται ότι εδώ ζούσαν τουλάχιστον 3-4 μοναχοί.
ΜΑΡΙΔΑΚΙ
Γύρω από τον ανακαινισμένο ναό της Θεοτόκου, στον μικρό παραλιακό οικισμό του Μαριδακίου, υπάρχουν κτίρια που παλαιότερα είχαν χρησιμοποιηθεί από μοναχούς και ερημίτες (τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιήθηκαν ως γραφεία του πολιτιστικού συλλόγου Μαριδακίου).
Δεν είναι γνωστό αν και πότε ξεκίνησε να λειτουργεί μοναστήρι. Σύμφωνα όμως με τις πηγές, στις αρχές του 20ου αι. λειτούργησε εδώ μικρή Μονή με τουλάχιστον 3 μοναχούς.
