Κύκλος Αρχάνων

ΕΔΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΡΧΑΝΩΝ 

Χιλιομετρική απόσταση από Ηράκλειο: 15,7 χλμ. 

Βρίσκεστε στις Αρχάνες, τον πιο γοητευτικό οικισμό της Κρήτης. Παρατηρώντας τον κανείς από ψηλά, αντιλαμβάνεται πλήρως γιατί ο τόπος αυτός κατοικείται ήδη από τα ύστερα νεολιθικά χρόνια. Στα δυτικά του υψώνεται το ιερό βουνό του Γιούχτα και τριγύρω ζώνεται από λοφώδεις εξάρσεις, από όπου πήγαζαν πολλές πηγές.

Πηγές με πλούσια νερά που σχημάτιζαν τον Καίρατο ποταμό (σημερινός Κατσαμπαδιανός) που υδροδοτούσε το γόνιμο κάμπο, συνέδεε τις Αρχάνες με το περίφημο ανάκτορο της Κνωσού και κατέληγε στη βόρεια ακτή του Ηρακλείου.

Το κατάφυτο κρητικό τοπίο που βλέπουμε σήμερα να αγκαλιάζει τον οικισμό, γεμάτο από αμπέλια, ελιές και κυπαρίσσια, δεν πρέπει να έχει αλλάξει πολύ από τους μινωικούς χρόνους. Αυτή η ωραία κωμόπολη με την εύφορη κοιλάδα χάρισε πλούτο στους κατοίκους της. Όταν οι Τούρκοι, μετά από 22 χρόνια πολιορκίας, κατάφεραν το 1669 να καταλάβουν τη βενετσιάνικη Candia (Ηράκλειο) έδωσαν τις Αρχάνες και τη γύρω περιοχή σαν δώρο στον A. Baroci, τον άνθρωπο που πρόδωσε την πόλη. Οι Αρχάνες έγιναν έδρα επαναστατών. Στα χρόνια της Κρητικής Πολιτείας, η πόλη ευημερούσε το κρασί, η σταφίδα και το λάδι εξάγονταν και έφερναν πλούτο στον τόπο.

Οι ευκατάστατοι Αρχανιώτες, θέλοντας να δείξουν την αγάπη και τη λαχτάρα τους για ένωση με την Ελλάδα, έχτιζαν νεοκλασικά σπίτια. Τοποθετούσαν στις προσόψεις των σπιτιών τους το αρχιτεκτονικό ρεύμα που εισήχθη στην ελεύθερη Ελλάδα. Έτσι, δημιουργήθηκε ένας μοναδικός οικισμός αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος. Ο οικισμός διασώθηκε ακέραιος. Εκτεταμένες πεζοδρομήσεις, γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια, φανάρια και όμορφα αναπαλαιωμένα αρχοντικά, δίνουν στον επισκέπτη των Αρχανών τη δυνατότητα να κάνει ένα ταξίδι στο χρόνο. Τοιχογραφημένες χριστιανικές εκκλησίες συνυπάρχουν με κρήνες και πανέμορφα οικοδομήματα από την εποχή της Τουρκοκρατίας, των οποίων η ωραιότερη ήταν του Μουσταφά Ναΐλη πασά, με σιντριβάνια και κήπους. Στη βόρεια πλευρά της κοιλάδας βρίσκεται το γραφικό φαράγγι Παραδείσι που οι Τούρκοι ονόμαζαν Ακάρ Σουλάρ Νταγ (βουνό των τρεχάμενων νερών).

Εντός του ιδίου φαραγγιού στην τοποθεσία Πελεκητά βρίσκεται πηγή νερού της οποίας τα νερά διοχέτευσε το 1628 ο Φραντζέσκο Μοροζίνι στο Ηράκλειο. Η πηγή σήμερα αποξηράνθηκε λόγω των γεωτρήσεων που έγιναν στην περιοχή.

Η «Αχάρνα»

Ο σημερινός κύριος οικισμός ονομάζεται Επάνω Αρχάνες κι έτσι ξεχωρίζει από το συνοικισμό των Κάτω Αρχανών που βρίσκεται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου βορειότερα.

Οι Αρχάνες έχουν διατηρήσει το προελληνικό όνομά τους που μαρτυρείται σε επιγραφή του 5ου αι. π.Χ. Πρόκειται για συνθήκη συμμαχίας μεταξύ της Κνωσού και της Τυλίσου και σε μια από τις διατάξεις αναφέρεται «Ο Αρχός θα έχει το τέμενος στην Αχάρνα». Ο Αρχός ήταν τοπικός ήρωας που λατρευόταν στις Αρχάνες.

Οι αρχαιολογικές μαρτυρίες επιβεβαιώνουν την κατοίκηση του χώρου στην προϊστορική εποχή και σε όλη τη διάρκεια των ιστορικών χρόνων.

Οι Αρχάνες σήμερα

Στη θέση των αμπελώνων που στο παρελθόν έκαναν τις Αρχάνες διάσημες για το ροζακί και σουλτανί σταφύλι, σήμερα υπάρχουν μεγάλοι αμπελώνες που παράγουν εκλεκτά επιτραπέζια σταφύλια, τα οποία καταναλώνονται κυρίως από τις αγορές της Ευρώπης. Άλλα σημαντικά προϊόντα των Αρχανών είναι η σταφίδα, το κρασί και το ελαιόλαδο.

Ο οικισμός δε, είναι μια ιδιαίτερα ζωντανή κωμόπολη. Όμορφοι ξενώνες και γραφικές ταβέρνες και καφενεία με παραδοσιακή κουζίνα, είναι οι πόλοι έλξης για τους επισκέπτες της. Αναζητήστε τα μαγαζάκια που λειτουργούν στα σοκάκια της «παλιάς αγοράς», όπου θα βρείτε πλήθος από χειροτεχνίες και προϊόντα από ντόπιους μικροεπιχειρηματίες.

Πίσω στους αρχαίους χρόνους

Το ανακτορικό κτίριο των Αρχανών οικοδομείται για πρώτη φορά στις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ. μαζί με τα πρώτα ανάκτορα της Κνωσού, της Φαιστού και των Μαλίων.

Πρώτος ο Στ. Ξανθουδίδης το 1912 επεσήμανε τη σπουδαιότητα των Αρχανών. Ο Α. Evans όμως ήταν αυτός που διέκρινε τον ανακτορικό χαρακτήρα των ερειπίων. Το 1922 αρχίζει ανασκαφές και φέρνει στο φως μέρος ενός κτίσματος. Με βάση τη βικτωριανή αντίληψη της εποχής του, ο Evans διατύπωσε τη θεωρία για το θερινό ανάκτορο των βασιλέων της Κνωσού που υπάρχει στις Αρχάνες. Το 1964 οι αρχαιολόγοι Γιάννης και Έφη Σακελλαράκη, ανασκάπτουν την Τουρκογειτονιά και φέρνουν στο φως μέρος του ανακτορικού κτιρίου. Πιθανότατα είναι τριώροφο, κτισμένο με πολυτέλεια και μεγαλοπρέπεια. Τα δάπεδα καλύπτονται με μάρμαρο ή σχιστόλιθο και οι τοίχοι με εντυπωσιακές τοιχογραφίες.

Αρχαιολογικοί χώροι Αρχανών

Μέσα σε μια μικρή, κλειστή κοιλάδα, 15 χλμ. νότια από την Κνωσό αποκαλύφτηκε η μινωική πόλη των Αρχανών με το ανακτορικό της συγκρότημα. Μαρτυρίες σχετικά με την παλαιότερη ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή αποτελούν λίθινα εργαλεία αλλά και μία ταφή που χρονολογούνται στην Ύστερη και Τελική Νεολιθική περίοδο (5η - 4η χιλιετία π.Χ.).

Κατά την Προανακτορική περίοδο (3000-1900 π.Χ.) αρχιτεκτονικά λείψανα που βρέθηκαν κοντά στο υστερομινωικό ανακτορικό συγκρότημα, αλλά και κεραμική, μαρτυρούν την ύπαρξη πρωτομινωικού οικισμού. Τις σημαντικότερες πληροφορίες προσφέρουν όμως τα ταφικά μνημεία της νεκρόπολης στο Φουρνί. Τα ποικίλα και πολύτιμα κτερίσματα που υπήρχαν εδώ, όπως κεραμική, σφραγίδες, κυκλαδικά ειδώλια, χρυσά κοσμήματα, αιγυπτιακοί σκαραβαίοι αποδεικνύουν τον πλούτο των κατοίκων, αλλά και μια οργανωμένη κοινωνική ζωή με έντονες εξωτερικές επαφές.

Στην παλαιοανακτορική περίοδο (1900-1700 π.Χ.) η ζωή συνεχίζεται στις Αρχάνες και ο οικισμός εξελίσσεται σε μια σημαντική μινωική κοινότητα η οποία διαθέτει πλέον και ανακτο- ρικό συγκρότημα. Τα αρχιτεκτονικά λείψανα βρίσκονται κάτω από το μεταγενέστερο ανα- κτορικό κτήριο, θαυμάσια δείγματα καμαραϊκής κεραμικής βρέθηκαν στην Τουρκογειτονιά, ενώ σε κοντινά σημεία ήρθαν στο φως άλλα τμήματά του, όπως ο θεατρικός χώρος, η υπόγεια δεξαμενή, το αρχείο και τα ιερά...

Στον αρχαιολογικό χώρο στη θέση Τρούλος μέσα στον οικισμό βρέθηκε κοχλιάριο (λίθινο τελετουργικό σκεύος) μαζί με MM κεραμική. Σπουδαίες πληροφορίες για τη λατρεία των κατοίκων δίνουν τα ιερά της περιοχής των Αρχανών. Ένα ιερό κορυφής ιδρύεται στην Ψηλή Κορφή του Γιούχτα. Πολύ σημαντικό ιερό αποτελεί και ο ανεξάρτητος ναός στην Ανεμόσπηλια, στη βόρεια πλευρά του.

Κατά τη νεοανακτορική περίοδο (1700-1450 π.Χ.) ο οικισμός γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη.

Το ανασκαμμένο τμήμα του λαμπρού ανακτορικού κέντρου των Αρχανών ανήκει στην περίοδο αυτή. Σημαντικές μεμονωμένες οικίες ή επαύλεις κατασκευάζονται στη γύρω περιοχή (Βιτσίλα, Καρνάρι, Χωματόλακκος, Ξερή Καρά, Βαθύπετρο). Γύρω στο 1450 π.Χ. ένας ακόμη μεγάλος σεισμός προκαλεί σημαντικές καταστροφές σε ολόκληρο το νησί και στις Αρχάνες.

Η ζωή όμως στην περιοχή συνεχίζεται. Η εμφάνιση των Μυκηναίων στην Κρήτη δεν επιφέρει την τελμάτωση της ζωής. Αντίθετα, πλούσια μυκηναϊκά ευρήματα, τόσο στο ανακτορικό κέντρο όσο και στη νεκρόπολη του Φουρνιού, φανερώνουν μια συνεχή ανάπτυξη.

Κατά τους ιστορικούς χρόνους διάφορα ευρήματα από τις Αρχάνες και την ευρύτερη περιοχή επιβεβαιώνουν τη συνέχιση της κατοίκησης στα γεωμετρικά και αρχαϊκά χρόνια, ενώ και η λατρεία εξακολουθεί να ασκείται στον Γιούχτα. Στην κλασική περίοδο γίνεται για πρώτη φορά αναφορά στο όνομα Αρχάνες. Το 67 π.Χ. η Κρήτη γίνεται ρωμαϊκή επαρχία, μετά την κατάκτησή της από τον Μέτελλο. Οι Αρχάνες ανήκουν πλέον στην περιοχή της Κνωσού. Αρχιτεκτονικά λείψανα σπιτιών και τάφων επιβεβαιώνουν την ύπαρξη οικισμού. Κατά τη βυζαντινή περίοδο τα λείψανα στις Αρχάνες είναι λιγοστά. Στην ευρύτερη περιοχή κατασκευάζεται το φρούριο Ρόκκα (10ο αι. μ.Χ.). Κάποια μνημεία από την περίοδο της Ενετοκρατίας έχουν διασωθεί στις Αρχάνες, όπως η κρήνη Μοροζίνι. Οι επόμενοι κατακτητές της Κρήτης, οι Τούρκοι (1669-1898), αφήνουν και αυτοί τα ίχνη τους στις Αρχάνες, καθώς ο οικισμός γίνεται μία από τις έδρες τούρκων αξι- ωματούχων.

Η ανασκαφική έρευνα ξεκίνησε στην περιοχή των Αρχανών στις αρχές του 20ου αι., όταν πρώτος ο Στ. Ξανθουδίδης επισήμανε την ύπαρξη αρχαιοτήτων. Αυτός όμως που ξεκίνησε τις ανασκαφές ήταν ο A. Evans, που διέκρινε τον ανακτορικό χαρακτήρα του μινωικού συγκροτήματος.

Τις έρευνες του Evans στο ανακτορικό συγκρότημα συνέχισε το 1964 ο Γ. Σακελλαράκης. Το 1965 ανακαλύφτηκε και η νεκρόπολη του Φουρνιού, που έδωσε νέα ώθηση στην έρευνα, ενώ το 1966 η ανασκαφή των Αρχανών εντάχτηκε σε αυτές της Αρχαιολογικής Εταιρείας.

ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΚΡΗΤΙΚΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ

Η κωμόπολη των Αρχανών υπήρξε το σημαντικότερο επαναστατικό κέντρο της Ανατολικής Κρήτης κατά την επανάσταση του 1897. Εδώ οργανώθηκε,από τον Φεβρουάριο του 1897, η επί της Αμύνης Επιτροπή των Αρχανών η οποία ανέλαβε το βάρος του συντονισμού των πολεμικών επιχειρήσεων στην ευρύτερη περιοχή και στην Ανατολική Κρήτη γενικότερα και αντιμετώπισε με αξιοθαύμαστη γενναιότητα τις λυσσώδεις επιθέσεις των τουρκοκρητών και του τακτικού τουρκικού Στρατού. Ουσιαστικά το πολεμικό μέρος του Κρητικού Ζητήματος κρίθηκε στην περιοχή Ηρακλείου, με κέντρο την κωμόπολη Αρχανών ένα μέρος που εξαιτίας της γεωλογικής του διάταξης αποτελεί φυσικό οχυρό, ιδανικό, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, να γίνει το επίκεντρο των αγωνιστών.

Ο εορτασμός, μάλιστα της 25ης Μαρτίου 1897 εορτάστηκε με λαμπρότητα στο πρώτο και μόνο ελεύθερο μέρος της Κρήτης, τις Αρχάνες, φυσικά δίχως την παρουσία στρατευμάτων Τουρκικής Κατοχής.

B' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Η θέση των Αρχανών αλλά και το γενναίο φρόνημα των κατοίκων της αποτέλεσαν τους κύριους παράγοντες για την ενεργή συμμετοχή του χωριού στα πολεμικά γεγονότα του 20ου αιώνα.

Στη Μάχη της Κρήτης (Μάιος 1941 - Β ́ Παγκόσμιος Πόλεμος) το Κέντρο ∆ιοικήσεως των Ελληνικών ∆υνάμεων εγκαθίσταται στις Αρχάνες, ενώ παράλληλα λειτουργεί πρόχειρο στρατιωτικό νοσοκομείο. Τον πρώτο χρόνο της Γερμανικής Κατοχής οργανώθηκε στις Αρχάνες το πρώτο κλιμάκιο κατασκοπείας στην Κρήτη το οποίο προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στον απελευθερωτικό αγώνα. Η παρουσία των ∆υνάμεων Κατοχής στις Αρχάνες ήταν ιδιαίτερα έντονη, αφού στο χωριό έδρευε Γερμανική Μεραρχία. 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ:

• Το κέντρο του παραδοσιακού οικισμού με τα λιθόστρωτα σοκάκια και τα νεοκλασικά κτήρια, καθώς και την πάντα ζωντανή από κόσμο και δραστηριότητες πλατεία (εκεί θα βρείτε συγκεντρωμένες τις περισσότερες υποδομές εστίασης καθώς και τράπεζες).
• Το ιδιωτικό μουσείο χαρακτικής Xotaris και τη Φάμπρικα “Ελένη”. Πρόκειται για μια αναπαλαιωμένη φάμπρικα στην συλλογή της οποίας αναβιώνει ο παραδοσιακός τρόπος παραγωγής ελαιολάδου.
• Τα αρχοντικά κτήρια ιδιοκτησίας Μ. Ψαλτάκη και κληρ. Αννίκας Λυδάκη απέναντι από το Παλαιό ∆ημοτικό Σχολείο
• Το εργαστήρι υφαντικής με τους παραδοσιακούς κρητικούς αργαλειούς και δοκιμάστε τα παραδοσιακά προϊόντα του Συνεταιρισμού Γυναικών (τηλ. 2810-751968)
• Το πέτρινο θέατρο στις Κάτω Αρχάνες κοντά στον αρχαιολογικό χώρο στο Φουρνί. Χτίστηκε το 2008 και φιλοξενεί πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων. Επίσης, το παρακείμενο δασάκι λειτουργεί ως χώρος αναψυχής και συμπληρώνει τη βόλτα σας στο σημείο.

Άλλες υποδομές:

• Στις Αρχάνες λειτουργεί θερινός δημοτικός κινηματογράφος, ο «Παράδεισος», ενταγμένος στο δίκτυο θερινών κινηματογράφων του Υπ. Πολιτισμού, σε χώρο εναρμονισμένο με την αισθητική του οικισμού και την ελληνική παράδοση των θερινών σινεμά.
• Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Αρχανών (Κ.Π.Ε) ιδρύθηκε με σκοπό την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση μαθητών, εκπαιδευτικών και άλλων κοινωνικών ομάδων στα περιβαλλοντικά προβλήματα του τόπου και του πλανήτη. Λειτουργεί στις Αρχάνες από το 2003 σε νεοαναγειρόμενο συγκρότημα και διαθέτει επισκέψιμο βιολογικό ελαιώνα, αμπελώνα και βοτανικό κήπο.
• Στις Αρχάνες εδρεύει επίσης η Αναπτυξιακή Ηρακλείου Α.Α.Ε Ο.ΤΑ. Η εταιρία έχει πρωταρχικό στόχο την στήριξη των Ο.Τ.Α. στον αναπτυξιακό τους ρόλο και τον αναπτυξιακό σχεδιασμό της ευρύτερης περιοχής.
• Στις Αρχάνες υπάρχει και ένα ευρύ δίκτυο αθλητικών εγκαταστάσεων, όπως κλειστά γυμναστήρια, γήπεδα και γήπεδα 5´5, στα οποία δραστηριοποιείται η ιστορική ομάδα του Γιούχτα και οι διάφορες ακαδημίες αθλημάτων.

Υπηρεσίες: Ταβέρνες, αγροτουριστικά καταλύματα, μπακάλικα

Σκαρφαλωμένο στους ανατολικούς πρόποδες του λόφου «Κεφάλα», έχει πανοραμική θέα προς την πεδιάδα με τους αμπελώνες και τις ελιές. Γεωργοί κυρίως οι κάτοικοί του, ξέρουν, εδώ και αιώνες, τα μυστικά για την παρασκευή καλού κρασιού και ρακής. Εδώ παράγονται επιτραπέζια σταφύλια άριστης ποιότητας.

Η ονομασία του χωριού προέρχεται από τη λέξη Λογάρα = υγρό, κατασταλαγμένο, καθαρό. Λογάρα επίσης έλεγαν και την πλαγιά με την καλή, την καθαρή θέα. Ο συνδυασμός των λέξεων είναι Κάτω + Λογάρα.

Αν και στην ελληνική γλώσσα πολύ σπάνια το «ο» γίνεται «α» στην καθομιλουμένη, το Κάτω και Λογάρι, έγινε Καταλαγάρι. Ίσως να έχει σχέση και με τη λέξη «λογάρι» που σημαίνει θησαυρός. Παλιά πρέπει να ονομαζόταν Κάτω Λογάρι (παρά το ότι ήταν χτισμένο ψηλότερα από κει που είναι σήμερα) και αργότερα με τη σύνθεση των δυο λέξεων προήλθε η ονομασία Καταλαγάρι. Άλλη παράδοση λέει ότι το όνομα του χωριού προήλθε από το ρήμα «καταλαγιάζω», γιατί μετέφεραν το μούστο από τα πατητήρια στο Καταλαγάρι, για να καταλαγιάσει και να γίνει κρασί.

Στην περίοδο της γερμανικής κατοχής στο χωριό έμεναν Γερμανοί, παρ’όλα αυτά εκεί οργανώθηκε ένας πολύ ζωντανός πυρήνας της Εθνικής Αντίστασης.

Στο χωριό υπάρχει ένα πολύ όμορφο θεατράκι που φιλοξενεί αρκετές πολιτιστικές εκδηλώσεις. 

Μικρό φαράγγι, όαση πρασίνου ανάμεσα στον Άγιο Βασίλειο και το Χουδέτσι. Στην είσοδό του, από τον Άγιο Βασίλη βρίσκεται το μοναστήρι της Σπηλιώτισσας.

Στην αρχή του φαραγγιού της Σπηλιώτισσας (από τη μεριά του Αγίου Βασιλείου) βρίσκεται το Σιναϊτικό γυναικείο μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας. Το μοναστήρι ήταν αρχικά ανδρικό, σήμερα όμως λειτουργεί ως γυναικεία μονή και είναι από τα μικρότερα ενεργά μοναστήρια της Κρήτης.

Ο ναός τη μονής είναι χτισμένος σε βράχο όπου, κατά μια παράδοση, βρέθηκε η εικόνα της Παναγίας. Τα ίχνη των τοιχογραφιών επάνω στο βράχο του σπηλαίου της Παναγίας χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα. Γύρω στα 1600 φαίνεται πως η μονή ήκμαζε. Πέρασε στη δικαιοδοσία της Μονής Σινά κατά την περίοδο 1649-1669. 

Tηλ.: 2810 741370 (Για επισκέψεις στο μοναστήρι, κατόπιν συννενόησης)

Το Χουδέτσι είναι ένα μεγάλο χωριό φημισμένο για τα επιτραπέζια σταφύλια του. Είναι χτισμένο στις παρυφές του φαραγγιού της Σπηλιώτισσας προς τα νότια-δυτικά, γεγονός που δικαιολογεί την πλούσια βλάστηση και τη γραφικότητα που δημιουργούν τα εντυπωσιακά βράχια από τα πρανή του φαραγγιού.

Το Χουδέτσι έχει μακρά μουσική παράδοση με φημισμένους ριμαδόρους και αξιόλογους οργανοποιούς. Η μουσική αυτή παράδοση επισφραγίστηκε με το μουσικό RossDaly που σε συνεργασία με το ∆ήμο, ίδρυσε το Μουσικό Εργαστήρι “Λαβύρινθος”,Μ.Ε.Λ., μια ζωηρή κυψέλη μουσικής παράδοσης και πολιτισμού. Ο “Λαβύρινθος” έχει καταστήσει το χωριό σημείο αναφοράς, διοργανώνοντας εκδηλώσεις και σεμινάρια μουσικών τροπικών οργάνων που παρακολουθούν μαθητές από όλο τον κόσμο. Στο παλιό αρχοντικό κτήριο όπου εδρεύει ο «Λαβύρινθος», λειτουργεί και επισκέψιμο μουσείο με πάνω από 200 όργανα τροπικής παραδοσιακής μουσικής της Κρήτης, της ανατολικής Μεσογείου, της Ινδίας, του Καυκάσου, της Μέσης Ανατολής και της κεντρικής Ασίας που αντιπροσωπεύουν μουσικές παραδόσεις αιώνων και περιμένουν να σας διηγηθούν την ιστορία τους και να σας γνωρίσουν τον πολιτισμό τους.

Κάθε χρόνο τον Αύγουστο, διοργανώνεται στο χωριό το HoudetsiFestival με τη σύμπραξη του Μ.Ε.Λ και της τοπικής κοινωνίας με πλήθος μουσικών εκδηλώσεων, εικαστικών δρώμενων και εκθέσεων παραδοσιακών προϊόντων.

Αξίζει να δείτε...

• Αξιόλογο αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η κρήνη του χωριού, που χρονολογείται στα 1671 και ονομάζεται Χατζινές, που στα τούρκικα σημαίνει δεξαμενή νέρου. Κάποτε η βρύση αυτή ήταν η «καρδιά» του χωριού, υπήρχαν μάλιστα γούρνες και πλυσταριά, που γκρεμίστηκαν στη δεκαετία του 1980...
• Στη θέση Φλαμπουριάρης έχει βρεθεί μικρή πήλινη κεφαλή της θεάς Αθηνάς με κράνος της αρχαϊκής εποχής (650-500 π.Χ.). Στην ίδια θέση σώζονται λείψανα εγκατάστασης και αγωγοί υδραγωγείου ελληνιστικής εποχής. Το 1992 ανακαλύφθηκε ένας θαλαμοειδής τάφος του 13ου αιώνα π.Χ. στο προαύλιο του παλιού Δημοτικού σχολείου.
• Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται το κτήριο ιδιοκτησίας κλ. Ανδρουλάκη το οποίο ταυτίζεται με έπαυλη της Βενετοκρατίας και παρά τις νεωτερικές επεμβάσεις, το κτήριο διατηρεί τα μορφολογικά και τυπολογικά χαρακτηριστικά του. Στο ανατολικό τμήμα σώζεται ένα οικόσημο, και ένα δεύτερο εντοιχισμένο σε νεώτερο όμορο κτήριο, που πιθανότατα του ανήκει.
• Η αρχαιότερη εκκλησία του Χουδετσίου είναι ο Άγιος Νικόλαος, που χτίστηκε πριν το 1300, καταστράφηκε από τους Τούρκους και αναστηλώθηκε τον 19ο αιώνα. Οι τοιχογραφίες που κοσμούσαν το ναό καλύπτονται με ασβεστοκονιάματα. Τμήμα του διάκοοσμου έχει σήμερα αποκαλυφθεί. Βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, πριν το παλιό πέτρινο Δημοτικό σχολείο το οποίο κτίστηκε το 1907 και αποτελεί αξιόλογο κτήριο ειδικής λειτουργίας (διδακτήριο), σημαντικό στην ιστορίας της αρχιτεκτονικής των σχολικών κτηρίων στην Κρήτη των αρχών του 20ου αιώνα. Άλλες εκκλησίες είναι η Αγία Παρασκευή, ο Άγιος Αντώνιος, ο Τίμιος Σταυρός, ο Άγιος Παντελεήμονας, ο Άγιος Παϊσιος, ο Μιχαήλ Αρχάγγελος, η Παναγία Ζωοδόχος Πηγή.
• Περπατήστε κατά μήκος του κατάφυτου φαραγγιού της Σπηλιώτισσας για να συναντήσετε, στο τέρμα του σχεδόν (στο ύψος του Αγίου Βασιλείου) το σιναϊτικό γυναικείο μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας. (για επισκέψεις κατόπιν συνεννόησης, Τηλ.: 2810 741370) 
• Τα πανηγύρια του χωριού διοργανώνονται στις 25 και 26 Σεπτεμβρίου (πανηγύρι του Άη-Γιάννη) και στις 15 Αυγούστου (εκκλησία της Παναγίας). 

Ο μικρός οικισμός του Βαθύπετρου, όντας κτισμένος στους δυτικούς πρόποδες του Γιούχτα, απολαμβάνει μερικές από τις καλύτερες θέες στο νομό Ηρακλείου: προς τον κάμπο της Μεσαράς, το ιερό κορυφής Κόφινα στα Αστερούσια και το βύθισμα της πεδιάδας του Ηρακλείου προς τη βόρεια μεριά του νησιού. Γύρω από τον οικισμό απλώνονται εύφορες πεδιάδες και λόφοι στρωμένοι με περιβόλια, ελαιώνες και αμπελώνες που δίνουν μερικά από τα πιο ονομαστά προϊόντα οιναμπέλου στην Κρήτη. Τα γνήσια αυτά αγροτικά τοπία δεν πρέπει να έχουν αλλάξει πολύ από την αρχαιότητα, όπως προκύπτει από τα σπουδαία αρχαιολογικά ευρήματα που ανακαλύφτηκαν στην τοποθεσία Πίσω Λιβάδια.

Εδώ έχει ανασκαφεί σημαντική μινωική έπαυλη με ανακτορικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά. Έχουν επίσης βρεθεί πατητήρι κρασιού, ελαιοπιεστήριο και εργαστήριο πηλοπλαστικής με κεραμικό κλίβανο.